maahed

در قرآن کریم سوره اعراف آیه ۳۳ بیان شده :

«قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ»

(اى پيامبر!) بگو: همانا پروردگارم كارهاى زشت و زننده، چه آشكار و چه پنهان، و گناه و ستم و سركشى به ناحقّ و شريك قرار دادن چيزى براى خدا كه او دليلى بر حقّانيّت آن نازل نكرده، و نسبت دادن آنچه را نمى‌دانيد به خداوند، (همه را) حرام كرده است.

فواحش» جمع‌ «فاحِشَةً»، گناهى كه زشتى آن بر همه‌ى افراد آشكار است، همچون زنا و چون در جاهليّت انجام پنهانى آن را روا مى‌داشتند، اين آيه حرمت آن را تأكيد مى‌نمايد.

«اثم»، گناهى است كه سقوط انسان را در پى داشته باشد و «بغى»، تجاوز به حقّ ديگران است. اين آيه، انواع گناهان اعتقادى و زبانى را در بر دارد. در روايات، مراد از گناه باطنى، پذيرش ولايت رهبران ستمگر دانسته شده است.۱

از امام کاظم علیه السلام درباره آیه شریفه سؤال شد، ایشان فرمودند: همانا قرآن دارای ظاهر و باطن است. همه‌ی آنچه را خدا در قرآن حرام دانسته، ظاهر است و باطن آن ائمّه‌ی جور هستند و همه‌ی آنچه را خدا در قرآن حلال دانسته، ظاهر است و باطن آن، ائمّه‌ی حق هستند.۲

پس اساساً فقط دو عامل و ریشه در جهان وجود دارد .ریشه نور و ریشه ظلمت؛ ریشه حلال ها ریشه حرام ها؛ یکی حاکمیت امام حق و یکی حاکمیت امام کفر. همه چیز به این دو ریشه برمی گردد. طبق کلام شریف امام کاظم علیه السلام تمام خوبی ها و بدی ها به این دو ریشه برمی گردد.

 باید بدانیم آنچه که واقعه عاشورا را رقم زد به یک چیز برمی گردد…اینکه ائمه حق کنار گذاشته شدند و ائمه جور حاکمیت را در جامعه بدست گرفتند.

اگر بخواهیم خوبی و پاکی در جامعه باشد باید ریشه آن فراهم شود و آن امامتِ ائمه حق و ریشه کن شدن حاکمیت طاغوت و استکبار است.

اینکه اینقدر به عزاداری و گریه کردن سفارش شده است برای اینست که در باطن عزاداری یک چیز شکل می­گیرد و آن حاکمیت امام معصوم علیه السلام است.

عزادار به معنای حقیقی وقتی اقامه­ ی عزا می کند با شخصیتی که برای او عزاداری می­ کند پیوند روحی برقرار می­ کند و از همه­ ی کسانی که امام او را کشتند متنفر می­ شود، از دین و فرهنگ و روش آنها متنفر شده و به دین و فرهنگ و روش امام مقتول و شهیدش گرایش پیدا می­ کند.

باطن عزاداری باید منجر شود به حاکمیت متخصّصِ معصوم. اینکه مردم به حکومت جهانی حضرت حجت (عج) متمایل تر و نزدیک تر بشوند.

راهپیمایی اربعین که بعد از براندازی و مرگ صدام یک حرکت شیعی خالص بود با صد و پنجاه هزار نفر شروع شد تا اینکه به جایی کشیده شد که از حالت شیعی در آمد و اهل سنت هم به این حرکت پیوستند و بعد از آن مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان به این اجتماع خود را رساندند و تا جایی پیش رفت که تبدیل به یک حرکت بین المللی و جهانی شد.

این حرکت منجر به این شد که پیروان همه ادیان آسمانی و غیر آسمانی از بیش از ۱۰۰ کشور جهان با زبان ها و نژادها و رنگ های مختلف و اختلافات مذهبی مختلف حول محور یک امام جمع شدند و این معجزه ای است که  در تاریخ به لحاظ کمیت و کیفیت نظیر نداشته است. این اتفاق آمادگی جهان برای پذیرش یک امام واحد را نشان می دهد.

منابع:

۱.تفسير نورالثقلين.

2.تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۱۰۸.